Otto E Mezzo, Federico Fellini [dutch]

Wie Federico Fellini zegt, zegt dromen en fantasie. Hij is de cineast die bekend staat om het gebruik van absurde verhaallijnen in een imaginaire wereld. Van Otto e mezzo via Satyricon tot Casanova, in elke film neemt zijn eigen fantasie de bovenhand.

Het eerste wat we in de film te zien krijgen, bevestigt alleen maar wat hier boven gezegd wordt. De cineast, Guido (gespeeld door Marcello Mastroianni), verstikt in een auto en vijandige figuren kijken hem aan, even later zien we hem door de lucht vliegen terwijl hij vast hangt aan een touw waaraan vrienden van hem trekken, om daarna weer op de grond te vallen en terecht te komen in de realiteit. Deze eerste 3 minuten van de film tonen aan dat Fellini zijn bijnaam als 'circusbaas van dromen' meer dan waarmaakt. Het schept meteen ook een beeld van wat we in de film mogen verwachten, een cineast die helemaal in de war is en wiens hectische leven getoond wordt door middel van een mix tussen fantasie en realiteit. Wanneer Guido 's nachts in bed ligt met zijn maîtresse in het kuuroord, krijgen we voor de tweede keer te maken met een droomwereld: plots verschijnt de vader van Guido en deze verdwijnt langzaamaan weer in een put in de grond, waarna zijn moeder tevoorschijn komt en verandert in Luisa, Guido's vrouw. De reden waarom er zo vaak teruggegrepen wordt naar een denkbeeldige wereld en herinneringen, is omdat Guido helemaal geen inspiratie heeft voor zijn nieuwe film en de druk die men hem oplegt hieromtrent niet aankan. Daarom wil hij vluchten naar een wereld van vroeger, een die nu niet meer bestaat.

Autobiografisch

Zijn films zijn net enkel verweven met dromen, maar ze zijn ook autobiografisch. Vooral Otto e Mezzo. De titel alleen al verwijst naar de 8ste film die Fellini zelf maakt plus die ene die hij mee geregisseerd heeft. Het hoofdpersonage, Guido, moet dan ook Federico Fellini zelf weergeven. Het idee achter deze film was eigenlijk om een portret te maken van een man die zichzelf in vraag stelde. Doorheen heel de film merken we gelijkenissen op tussen Fellini en Guido. Jeugdherinneringen die in de film voorkomen (Guido die op het strand verrast wordt door een groepje jezuïten of wanneer hij terechtkomt in een school vol kloosterzussen), heeft Fellini ook echt meegemaakt en net zoals Fellini, kent Guido ook in de film een inspiratieloze tijd. Fellini kende een voorliefde voor auto's en deze wordt ook al meteen duidelijk gemaakt door dat de openingsscène zich afspeelt in een auto. Fellini is in zijn jeugd even aangesloten geweest bij het circus en deze belangrijke periode uit zijn leven vindt men ook terug op het einde van de film. En net wanneer men denkt dat de gelijkenis tussen de twee meer dan duidelijk is, wordt ze nog eens bevestigd door het feit dat Guido in de film de echte hoed van Federico Fellini draagt. Men kan dus stellen dat Federico Fellini een film gemaakt heeft over zijn leven en wat hem dierbaar